Wednesday, February 6, 2013

Η ζωή μπορεί να είναι ευχάριστη


Η φασαρία από την κουζίνα έκανε τον κύριο Γαλανό να πεταχτεί από το κρεβάτι του με μάτια μακρουλά από την νύστα και τα μαλλιά του να πετάνε σαν χορτάρι. Τσακίστηκε στις σκάλες, έσπρωξε τον κουφό μπάτλερ που πήγαινε για νερού του μέσα στην νύχτα, βρήκε τον κουτσό οδηγό στην πολυθρόνα του σαλονιού να βιδώνει το πόδι του και όλοι μαζί μπήκαν στην κουζίνα εξαγριωμένοι, ανήσυχοι αλλά και με ένα φόβο μην έπαθε κάτι η τυφλή μαγείρισσα.

Εκείνη τους άκουσε όλους δίπλα της, ρώτησε αν τους ενόχλησε και υποσχέθηκε ότι θα χαμηλώσει την φωνή του walkman της. Ο μπάτλερ εκνευρισμένα την είπε τυφλή, ο κύριος Γαλανός κουφή που δεν μπορεί να ακούσει μουσική σιγανά και ο κουτσός οδηγός την ενημέρωσε ότι δεν δυνάμωσε τον ήχο του walkman αλλά το μπλέντερ.
Εκείνη εκνευρίστηκε με τις παρατηρήσεις και μόλις φύγανε,  δυνάμωσε κι άλλο την φωνή βάζοντας πρώτα πιο βαθιά  το walkman μέσα στο μπλέντερ.
Ο κύριος Γαλανός μακάρισε τον κουφό μπάτλερ για την κουφαμάρα του και ανέβηκε στο δωμάτιο του να συμπληρώσει τα χαρτιά της απόλυσης της. Πριν όμως υπογράψει σκέφτηκε ότι θα αυτό θα ήταν πολύ απλό και καθόλου σατανικό. Προτού κοιμηθεί με τις ωτοασπίδες είχε ήδη αποφασίσει αύριο να την διατάξει να καθαρίσει μια δράκαινα με το μαχαίρι της κουζίνας που κόβει.


Η μελαγχολία του κύριου Γαλανού.



Ο κύριος Γαλανός είχε καιρό να βγει από το σπίτι του, κι αυτό σίγουρα αποτελεί είδηση. Περνούσε όλη την ημέρα μέσα στο σπίτι, τρώγοντας τα ανάλατα φαγητά της τυφλής μαγείρισσας (της είχε τελειώσει το αλάτι αλλά δεν εκείνη δεν το είχε δει) και ξημερωνόταν ακούγοντας ιστορίες από τον κουτσό οδηγό τότε που ήταν οδηγός σε πετρελαιοφόρο στην Μέση Ανατολή όπου έκλεινε την αφήγηση με τα ίδια πάντα λόγια. «Ε, ξημέρωσε και φύγαμε». 
Ο κουφός μπάτλερ στεναχωρημένα  κοιτούσε τον κύριο Γαλανό και για να μην τον βλέπει συνέχεια σε αυτήν την κατάσταση, διοργάνωνε events για να τον διασκεδάσει, όπως να φέρνει ψάρια αντί για κρέας από την αγορά περιμένοντας τα γαμωσταυρίδια της μαγείρισσας, άθλημα στο οποίο ήταν ανέκαθεν εξαίρετη επαγγελματίας. Ανεπιτυχώς όμως γιατί ο κύριος Γαλανό  τα είχε βαρεθεί όλα!. Τίποτα μα τίποτα δεν μπορούσε να βγάλει από το πρόσωπο του εκείνη την θλιμμένη έκφραση. 

Σε κάποια φάση συναισθηματισμού, ρώτησε απεγνωσμένα την μαγείρισσα τι θα μπορούσε να κάνει για να επαναφέρει το χαμόγελο στα χείλη του κύριου Γαλανού, τι θα μπορούσε να  κάνει για να τον κάνει ευτυχισμένο ξανά ; 
Εκείνη το έφερε στο μυαλό της, το γύρισε ανάποδα στην γλώσσα και τελικά το είπε: Να πεταχτείς για ψώνια και να γυρίσεις έπειτα από χρόνια όταν όλοι θα έχουμε πεθάνει από βαθιά γηρατειά; 
Η μαγείρισσα άναψε τσιγάρο από ευχαρίστηση για αυτό που είπε, 

Δεν υπάρχει ησυχία

Τίποτα δεν ήταν ήσυχο στην έπαυλη των Γαλανών, ακόμη κι αν ο κύριος Γαλανός προσπαθούσε να βρει ένα δημοκρατικό τρόπο να επιλέξουν τα μέλη της οικίας τον καλύτερο "απεντομώσεις-απολυμάνσεις" για να τακτοποιήσει το έντονο πρόβλημα των ποντικιών της βίλας των Γαλανών. Η τυφλή μαγείρισσα αντιδρούσε γιατί δεν έβρισκε κάποιο λόγο να διώξουν τα ποντίκια- που εξάλλου ποτέ της δεν τα είχε δει, ο κουφός μπάτλερ όμως ορκιζόταν ότι τα είχε δει να μπαίνουν στην κουζίνα, γεγονός που διέψευδε ο κουτσός οδηγός καθότι ισχυριζόταν ότι τα είδε να τρέχουν στις σκάλες· παρόλα αυτά ο κύριος Γαλανός τους επισήμανε ότι το πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν ποντίκια και όχι που βρίσκονται, οπότε το αμέσως επόμενο πρόβλημα  είναι να επιλέξουμε τον κατάλληλο για να τα εξολοθρεύσει. Και έτσι έγινε, αλλά για να βρεθεί ο κατάλληλος εξέτασαν τις προσφορές, έκαναν παζάρια ώσπου στο τέλος επιλέξανε τον πιο φθηνό με το πιο αξιόπιστο παρουσιαστικό, που όμως δεν είχε τα εργαλεία για να φέρει εις πέραν την αποστολή του. Ο κουφός μπάτλερ ισχυρίστηκε ότι δεν ήταν αναγκαίο να υπάρχουν εργαλεία γιατί έχει την μαγκούρα του, που εκτός από το να τον οδηγεί στον δρόμο μπορεί να σκοτώνει και ποντίκια, να έτσι, έδειξε σε όλους και έδωσε μια στο κεφάλι της μαγείρισσας, που (αν θέλουμε το πιστεύουμε)  είδε τον ουρανό σφοντύλι με αποτέλεσμα να αρχίσει να τον κυνηγά μέσα στο σπίτι κρατώντας από την λαβή ένα τσουκάλι, περνώντας μάλιστα δίπλα από τον νέο εκτελεστή - απεντομώσεις/απολυμάνσεις, παρόλο που εμπρός τους καθόταν ένα ποντίκι που τους κοίταζε παραξενεμένο να ανεβοκατεβαίνουν τις σκάλες, κυνηγώντας ο ένας τον άλλο. 

Τελικά, να δεις, είπε το ποντίκι, δεν τα έχουν με εμένα,  μεταξύ τους είναι το πρόβλημα...  Τους γύρισε την ουρά του και βγήκε στο κήπο που ήταν όλα πιο ήσυχα. Παρατήρησε το μαλακό χώμα και το γεμάτο ντοματιές κήπο και έπειτα όρμηξε με μεγάλη μανία..